Ağlama Anne!

bir yürek parçalandı dün akşam
annemdi avazı çıktıgı gibi bagıran
canı yanmıştı içi parçalanmıştı
evladının ölüm sahnesine tek tanıktı

fırtınalar kopuyordu bedeninde
kendini ilk defa aciz hissetmişti
göz pınarlarındaki yaşlar durmak bilmiyordu
sanki oda sessiz sessiz ölümü bekliyordu

anneligin verdigi saf duygularla
oglunun son kez kokusunu kokluyordu
ne kadar sarılsa koklasada
yavrucagına doyamıyordu

anneydi O
oglundan ayrılabılırmıydı
can vermişdi ona
can bilmişdi
soyleyin ayrılabilirmiydi !...